Jak będę wiedziała o czym pisać i pozbieram myśli które jakoś nie dają się schwytać, to napisze coś sensownego... Bo na tą pustkę już nie moge patrzeć...
Nerwowa jestem... ale u kobiet czasami to normalne... Przynajmniej mam coś na swoje usprawiedliwienie... Co jak co lepiej nie drażnić lwa, bo kiełki to ja mam... krzywe co prawda ale są :)
I ja nikomu nie groże...
Aaa co tam... fajnie mi jakoś jest :)
Świat , gdzie byliby tylko ludzie których kocham, których szanuje... Nie było by w nim miejsca na problemy i smutki... Czas zatrzymałby się w miejscu... Nigdzie nie trzeba było by się spieszyć... Pełna harmonia... Każdego dnia świeciłby złote słońce, a wieczorem spadałby z nieba ciepły deszcz... Noc byłaby czarna, a niebo całe rozświetlone przez gwiazdy... Wokoło falowałby krystalicznie czyste morze, a wiatr poruszałby liśćmi kolorowych kwiatów.... Czuć bezpieczeńswo, szczęście, radość... Nie martwić się o jutro, nie bać się co przyniesie kolejny dzień... Tak powinien wyglądać mój świat, mój świat, gdzie żaden obcy nie miałby wstępu...
A na razie rzeczywistość daleko odbiega od marzeń...
P.S. Czuje w sobie radość... Na razie jest stłumiona, ale to tylko kwestia czasu... Stanie się to co ma się stać i wszystko będzie tak jak powinno być : )
Ja Was bardzo serdecznie przepraszam... Odbija mi ciągle i z tąd ta przeprowadzka... Ale koniec tego... Wracam tu... Tu mi dobrze tu mi najlepiej... To tu zaczynalam pisać... To tu jest kawaleczek mojego życia, moich uczuć, radości, smutków, milości... To tu jesteście Wy... To tu jest moje miejsce... :*